viernes, 17 de noviembre de 2006

Hoxe na escola
aprendín algo novo:
máis vale axudar ó necesitado
pra non quedar desamparado,
ca facer mal ós demais
e ser un fracasado.


Alguén dexo:
"hai que vivir a vida
por que só son dous días"

Antes non o entendía
mais agora que o padezo,
morro e debezo por ver
de novo á rapaza que
agora non recoñezo



Este ser que habita en min
de tristuras echoros vive,
por que aínda que aparente ser forte,
na súa alma a dor a consome;
e tódolas noites cando o lembra,
queda reducida asimple materia,
por que non disfrutou de todo
o amor que el lle dou,
e agora pensa
que se o comprendera había ser mellor.


PERDÓN

1 comentarios:

Blogger a Meiga de Merlán ha dicho...

deberías de estar facendo o que dis no poema, o pasado pasado está e é mellor enterralo

11:13 a. m.  

Publicar un comentario

Suscribirse a Enviar comentarios [Atom]

<< Inicio