BÁGOAS

As bágoas volveron hoxe ós meus ollos;
é ben certo que a vida
no para de dar voltas;
ont e que tan ben me sentín,
e hoxe que a soidade ocipa
de novo o meu corazón
que late case sen darse de conta.

Non me sinto soa
por que non teña a ninguén ó meu carón,
pero si por que esa
sensación me enche por completo
nestes días
nos que non todo me sae como agardaba.

Síntome soa, incomprendida,
con falta de cariño
xa sei que non teño motivos,
pero necesito,
nestes momentos nos que a autoestima
se atopa polo chan,
que me dean mimos;
como o meniño pequeno,
como o cachorro
que precisa ese calor
para poder seguir adiante,
en fin, síntome coma eses días de regra
que non sei o que me pasa
nin cómo conseguir sentirme mellor.