miércoles, 28 de marzo de 2007

o medo percorre
de novo o meu corpo
a noticia da súa empeoración
provocou un sentimento en min
de temor, terror,
a perdela,
a sentir que xamais a vou volver a ver.


A vida é moi inxusta,
iso todos o sabemos,
pero o único que pido
é que non ma leven,
que deixen que se quede comigo.

Xa me quitaron ó home que máis quería,
agardo agora que non quiten da miña vida a esta muller
que tanto me deu,
que tanto me axudou.

Sei que cando ela se vaia
non vou levantar cabeza,
todo vai ter un fin
e o meu vai ser
o día que o seu gran corazóndeixe de latexar.

Só pido que non se vaia.


Por favor

8 comentarios:

Blogger Alma ha dicho...

Deixe-nos esperar que tudo saia bem.

3:35 p. m.  
Blogger thoti ha dicho...

.. siempre queremos retener a nuestro lado a las personas que amamos..
.. un besito gallega..

8:10 p. m.  
Blogger JuanMa ha dicho...

Ánimo, Shaila, amiga.
A pesar de todo, hay que animarse y mirar hacia adelante.
Un besazo.

(por cierto, en mi perfil tienes una dirección; si lo necesitas, escribe).

1:27 a. m.  
Blogger ♦♦♦sol☼de☼soles♦♦♦ ha dicho...

Te dejo un Gran Abrazo y muchos Besos.

10:06 a. m.  
Blogger Alma ha dicho...

Um amigo em Ferrol dito a mim; “com meu gallego me comunico bem em Portugal”.

Se lle molesta..., se lle molestou..., pídolle desculpas.

DTB

3:27 p. m.  
Blogger Nocturno ha dicho...

...as cousas veñen cando veñen, e hai que afrontalas como veñen...
...mais eu estarei contigo nos momentos de luz e de escuridade...

12:36 p. m.  
Blogger Princesa Dariak ha dicho...

Todo va a ir bien... Sonrie, eso ayuda, no estes triste.


Un abrazo de Luz.

4:30 a. m.  
Blogger a Meiga de Merlán ha dicho...

As veces non se cumpren todos os nosos desexos, e eso é o peor desta vida, pero temos que aprender que esto se rexe así e afrontalo como ben poidamos. Todos sufrimos e pensamos cousas que nos levan a desesperación.

O meu consello é que votes todo fora para despois non andar como alma errante pola vida, non digas o meu exemplo pero segue o meu consello.

Non te rindas ó sufrimento e dalle unha lección ó destino, ti es forte, demóstrallo, e garda a túa avoa nun dos teus mellores recordos, canto antes o fagas mellor, porque vivir coa esperanza de que tood foi un pesadelo, non é saludable.

11:02 a. m.  

Publicar un comentario

Suscribirse a Enviar comentarios [Atom]

<< Inicio