¿QUEN É O XUSTO?

Sigo durmida,
nesta solitaria cama
que me acompaña
nos meus feos pesadelos
e nos meus fantasiosos soños,
na miña doce vida
e no meu cruel destino.
Mais non debo queixarme
porque eu non son
a que peor o estou pasando.
No mundo,
alá abaixo,
onde ninguén quere mirar
para non ver as atrocidades,
onde mulleres e homes coma min
sofren,
padecen,
choran,
berran,
calan por medo….
e todo por unhas mans egoístas
que non queren repartir nada,
que queren gozar eles
da inmensa riqueza
da que dispoñen estes países
que sofren sen ter culpa algunha.

Por iso,
non debo ser coma eles
e mirar para diante
dándome conta
de que, no mundo,
hai dores maiores,
sufrimentos inxustificados
que ninguén quere ollar
para non complicarse as vidas.


¿Quen é o xusto?