poema dunha amiga

El, Eu, Dous
agora un,
vida nova
alegría
felicidade
risas
medo
medo de non volver escoitar as risas
de non sentir os seus abrazos
mais aínda
as rúas falan
din que non se sabe o que se ten
ata que se perde
pero
eu, eu si que o sei.



este é un poema de Alba Regal García adicado a Edgar Álvarez Diéguez